حس خوبِ تعهد پایدار
برای مقاوم سازی اسکلت فلزی در برابر حریق می توان از روش های مختلفی استفاده کرد.در این مقاله می خواهیم دو روش مقاوم سازی در برابر حریق پایه سیمانی با مواد معدنی و مصالح بنایی یا ملات ماسه سیمان را با هم مقایسه کنیم. جالبه که بدونید همین مقاله را بصورت محتوای ویدئویی از طریق این لینک می توانید مشاهده کنید.
برای بررسی دقیق تر روش های سنتی و اجرا با ملات ماسه سیمان برای مقاوم سازی اسکلت فلزی در برابر حریق را تشریح میکنیم . در روش ضد حریق کردن با ملات ماسه سیمان ، می بایست بعد از شستشوی سازه جهت رفع خاک و غبار و روغن ، سطح سازه را با توری رابیتس گالوانیزه مش بندی کنیم و رابیتس ها را با قطعات میلگرد ساده روی سازه جوش بدهیم. پس تا اینجای کار تهیه رابیتس 600 گرمی و میلگرد 8 جز متریال مصرفی زیرسازی بستر کار هستند. حالا نوبت اجرای ملات ماسه سیمان هست. مصالح آن شامل ماسه 04 و سیمان از نوع تیپ 2 می باشد. همانطور که میدانید چگالی ملات ماسه سیمان حدود 2100 کیلوگرم بر متر مکعب است یعنی هر سانتیمتر از ملات ماسه و سیمان وزنی حدود 20 کیلوگرم برالمان های سازه تحمیل میکند. طبق دستور العمل سازمان آتش نشانی و استاندارد IBC معمولا ضخامت ها بشرح زیر خواهد بود:
لازم بذکر است میزان مقاومت در برابر حریق برای هر سازه، با توجه به نوع تصرف و مشخصات ارتفاع، تعداد طبقات روی زمین و مساحت هر طبقه از ساختمان تعیین می شود. برای مطالعه بیشتر در مورد تعیین درجه مقاومت در برابر حریق (ساعت) روی لینک بزنید.
فرض کنید برای مقاومت 180 دقیقه ستون ها باید حدود چهار سانتیمتر پوشش داده شوند ، یعنی وزنی حدود 80 کیلوگرم به ازای هر مترمربع و برای تیرها وزنی حدود 100 کیلوگرم به ازای هر مترمربع به سازه تحمیل می کند. جدا از تحمیل وزن زیاد به سازه ، این ضخامت ها برای ستونها باعث عدم تامین پارکینگ به دلیل کم شدن فاصله بین آنها در شرایط بحرانی می شود و ریسک مالی بزرگی به پروژه وارد خواهد کرد.
در این روش خبری از مش بندی با رابیتس و میلگرد و ضخامت های بالا نیست و مش بندی بعضی اعضا در شرایط خاصی که در مقاله دیگری (این مقاله) به تفصیل توضیح داده شده ، بوسیله توری مرغی و پین های مسی انجام می شود. ضمنا چگالی این متریال حدودا 400 کیلوگرم بر مترمکعب است که هر سانتیمتر از آن در هر متر مربع 4 کیلوگرم وزن دارد و برای تیرها با ضخامت حدود 2.5 سانتی متر و برای ستونها با ضخامت حدود 1.5 سانتیمتر با درجه مقاومت 120 دقیقه اجرا می شود.
در روش پوشش ضد حریق معدنی ، مجری ذیصلاح در طول مدت پروژه ضخامت های پوشش اعضای فلزی را پایش میکند و از پرت متریال جلوگیری به عمل می آورد ولی در روش اجرای ملات ماسه سیمان ضخامت ها بطور مستمر بررسی نمی شود و گاها بیشتر از ضخامت مورد نیاز اجرا می شود و همچنین پیمانکار روی عیار سیمان کنترلی ندارد و باعث پرت بسیار بالا و مصرف زیاد سیمان در کارگاه خواهد شد.
کارشناسان فنی شرکت سهیل بناسازان با مقایسه آنالیز قیمت این دو روش در پروژه های ساختمانی ، به این نتیجه رسیده اند که از نظر ریالی استفاده ملات ماسه سیمان و زیر سازی آن و دستمزد اجرای ضخامتهای آن (در صورت پایش دقیق و اجرای ضخامتهای صحیح و کنترل عیار سیمان ملات در کارگاه) در حدود 5 درصد کمتر از پوشش مقاوم در برابر حریق سازه با مواد معدنی خواهد بود. اما ریسکهای تحمیل وزن زیاد به سازه ، احتمال حذف پارکینگ به دلیل ضخامت های بالای پوشش ستونها و طولانی شدن مدت اجرای پروژه را به همراه خواهد داشت. از این رو پیشنهاد می شود برای حذف این ریسکها که ارزش آن بیش از صرفه ریالی آن است ، از روش مطمئن مقاوم سازی در برابر حریق که پوشش ضد حریق با مواد معدنی پایه سیمانی و پایه گچی مورد تایید سازمان آتش نشانی و مرکز تحقیقات مسکن راه و شهرسازی است ، استفاده نمایید. برای اطلاع از قیمت صحیح پروژه خودتون با کارشناسان ما با این لینک یا از طریق بخش تماس با ما در ارتباط باشید. گروه مهندسی سهیل بناسازان تا انتهای مسیر اخذ تاییدیه از سازمان آتش نشانی همراه شما خواهد بود.
