پس از تجهیز کارگاه مقاوم سازی اسکلت فلزی در برابر حریق و تهیه نقشه شاپ ضخامت که در آن نقشه اجرایی سازه با ضخامت هر عضو که بصورت جداگانه در آن قید شده است ، نوبت به اجرای پوشش ضد حریق می رسد. پروسه اجرا مستلزم پایش دائم مراحل اجرایی مقاوم سازی اسکلت فلزی در برابر حریق است. عدم کنترل و دقت اجرا در هر کدام از این آیتم ها باعث بی کیفیت شدن ظاهر پوشش و از بین رفتن عملکرد پوشش ضد حریق در سازه خواهد شد. پیشنهاد می شود قبل از انتخاب مجری پوشش ضد حریق سوابق و عملکرد مجری را در پروژه های قبلی مورد ارزیابی قرار دهید تا برای اخذ تاییده پوشش ضد حریق از سوی سازمان آتش نشانی دچار مشکل نشوید.
در این مرحله برای از بین بردن گرد و غبار ، مصالح سست و روغن احتمالی روی سازه کلیه اعضای فلزی سازه با دستگاه واتر جت شستشو میشوند. در صورت وجود گرد و غبار و روغن ، چسبندگی مواد ضد حریق به سطح سازه بسیار ضعیف شده و باعث ایجاد طبله های غیر قابل قبول میگردد.
تمامی متریال ضد حریق موجود در بازار ، در شرایط مطلوب بستر (از لحاظ نوع ضد زنگ ، ضخامت رنگ ضد زنگ و چسبندگی رنگ ضد زنگ) در مواجهه با پروفیل های خاص ، می بایست مش بندی گردد.
برای تثبیت مش روی سازه نیاز به اجرای پین های مسی هست که در فواصل معین روی سازه با جوش قوسی نصب میشوند و بعد از نصب مش روی آن خم شده و در واقع چسبندگی مکانیکال مواد ضد حریق روی سازه را تامین میکنند.
مقاطع بحرانی که آئین نامه پوشش ضد حریق مواد معدنی، اجرای مش بندی را الزام می کنند عبارتند از :
توجه داشته باشید در صورت عدم تامین چسبندگی ضد زنگ سازه ، بر اساس تست های استاندارد (ایکس کات و کراس کات) ، شیوه نامه ها ، اجرای پوشش ضد حریق را ملزم به اجرای مش بندی تمامی سطوح اعضای فلزی به صورت فول مش مینماید.
جهت عایق شدن در برابر حریق حفره های ایجاد شده بین سقف با وجه بالایی تیر ها در سقف های عرشه فولادی می بایست توسط پشم سنگ با دانسیته مناسب پر شده و در هنگام اجرای پوشش ضد حریق پاشش معدنی از دو طرف محاط گردد.
برای ایجاد لایه های واسط بین پوشش ضد حریق و ضد زنگ سازه و جلوگیری از پیوند شیمیایی این دو ، این لایه حائل اجرا میگردد که در واقع هم نقش واسط برای جلوگیری از واکنش شیمیایی را داراست و هم نقش چسبندگی شیمیایی پوشش ضد حریق با سازه را دارد.
لازم بذکر است برخی از مواد معدنی موجود در بازار با پرایمر و بعضی دیگر با کی کوت اجرا میشود. تفاوت آن در نحوه اجرای آن است. در اجرای پرایمر باید دقت نمود تا قبل از 24 ساعت از اجرای پرایمر ، عملیات پاشش مواد ضد حریق انجام شود. در اجرای کی کوت باید توجه شود تا کی کوت قبل از اجرای پاشش کاملا خشک شده باشد.
در این مرحله مواد معدنی ضد حریق طبق ضخامت های محاسبه شده بر اساس جداول استاندارد هر محصول که بصورت نقشه شاپ به کارگاه ارائه گردیده ، روی پروفیل های سازه ( در دمای مناسب درج شده در شیوه نامه ها ) توسط دستگاه های پاشش مواد ضد حریق اعمال میگردد. دقت در اجرای ضخامت ها از اهمیت ویژه ای در اخذ تاییدیه نهایی سازمان آتش نشانی برخوردار است.
در این مرحله برای از بین بردن گرد و غبار ، مصالح و روغن احتمالی روی سازه کلیه اعضای فلزی سازه با دستگاه واتر جت با دقت بیشتری به نسبت با اجرای پوشش ضد حریق پایه معدنی شستشو می شوند. در صورت وجود گرد و غبار و روغن ، چسبندگی رنگ ضد حریق به سطح سازه بسیار ضعیف شده و باعث ایجاد ترک و طبله های غیر قابل قبول میگردد.
همانند روش اجرایی مواد معدنی ضد حریق در این حالت هم جهت عایق شدن در برابر حریق حفره های ایجاد شده بین سقف با وجه بالایی تیر ها در سقف های عرشه فولادی می بایست توسط پشم سنگ با دانسیته مناسب پر شوند و در هنگام اجرای رنگ ضد حریق جهت نمای یکدست و زیباتر از دو طرف با رنگ ضد حریق پوشانیده شود.
برای ایجاد چسبندگی بهتر رنگ ضد حریق با بستر فلزی، پرایمر ضد حریق با ضخامت مشخص شده در گواهینامه فنی محصول اجرا می گردد.
در مرحله آخر با توجه به ضخامت طراحی شده هر عضو، رنگ ضد حریق اجرا می گردد، بعلت محدودیت در اجرای ضخامت های بیش از 1000 میکرون که باعث شره کردن رنگ می شود، برای رسیدن به ضخامت مورد نظر باید در چند دست اجرا شود. در تعداد دست اجرا باید به میزان افت ناشی از خشک شدن رنگ نیز توجه کرد.
شرکت سهیل بناسازان با داشتن اکیپ فنی و اجرایی مجرب و پایش دقیق پروسه اجرا و ضخامتهای پوشش ، تا پایان اخذ تائیدیه سازمان آتش نشانی در کنار شما خواهد بود.